Presens particip; perfect particip; supinum - slutande - sluten - slutit Presens - sluter - sluter - sluter - sluter - sluter - sluter Preteritum - slöt - slöt - slöt - slöt - slöt - slöt Futurum - ska sluta - ska sluta - ska sluta - ska sluta - ska sluta - ska sluta Konditionalis I - skulle sluta - skulle sluta - skulle sluta - skulle sluta - skulle sluta - skulle sluta Perfekt - har slutit - har slutit - har slutit - har slutit - har slutit - har slutit Pluskvamperfekt - hade slutit - hade slutit - hade slutit - hade slutit - hade slutit - hade slutit Futurum exaktum - ska ha slutit - ska ha slutit - ska ha slutit - ska ha slutit - ska ha slutit - ska ha slutit Konditionalis II - skulle ha slutit - skulle ha slutit - skulle ha slutit - skulle ha slutit - skulle ha slutit - skulle ha slutit Imperativ - - - slut - - - - - slut - -