Presens particip; perfect particip; supinum - lugnande - lugnad - lugnat Presens - lugnar - lugnar - lugnar - lugnar - lugnar - lugnar Preteritum - lugnade - lugnade - lugnade - lugnade - lugnade - lugnade Futurum - ska lugna - ska lugna - ska lugna - ska lugna - ska lugna - ska lugna Konditionalis I - skulle lugna - skulle lugna - skulle lugna - skulle lugna - skulle lugna - skulle lugna Perfekt - har lugnat - har lugnat - har lugnat - har lugnat - har lugnat - har lugnat Pluskvamperfekt - hade lugnat - hade lugnat - hade lugnat - hade lugnat - hade lugnat - hade lugnat Futurum exaktum - ska ha lugnat - ska ha lugnat - ska ha lugnat - ska ha lugnat - ska ha lugnat - ska ha lugnat Konditionalis II - skulle ha lugnat - skulle ha lugnat - skulle ha lugnat - skulle ha lugnat - skulle ha lugnat - skulle ha lugnat Imperativ - - - lugna - - - - - lugna - -