Presens particip; perfect particip; supinum - inställande - inställd - inställt Presens - ställer in - ställer in - ställer in - ställer in - ställer in - ställer in Preteritum - ställde in - ställde in - ställde in - ställde in - ställde in - ställde in Futurum - ska ställa in - ska ställa in - ska ställa in - ska ställa in - ska ställa in - ska ställa in Konditionalis I - skulle ställa in - skulle ställa in - skulle ställa in - skulle ställa in - skulle ställa in - skulle ställa in Perfekt - har ställt in - har ställt in - har ställt in - har ställt in - har ställt in - har ställt in Pluskvamperfekt - hade ställt in - hade ställt in - hade ställt in - hade ställt in - hade ställt in - hade ställt in Futurum exaktum - ska ha ställt in - ska ha ställt in - ska ha ställt in - ska ha ställt in - ska ha ställt in - ska ha ställt in Konditionalis II - skulle ha ställt in - skulle ha ställt in - skulle ha ställt in - skulle ha ställt in - skulle ha ställt in - skulle ha ställt in Imperativ - - - ställ in - - - - - ställ in - -