Presens particip; perfect particip; supinum - stadgande - stadgad - stadgat Presens - stadgar - stadgar - stadgar - stadgar - stadgar - stadgar Preteritum - stadgade - stadgade - stadgade - stadgade - stadgade - stadgade Futurum - ska stadga - ska stadga - ska stadga - ska stadga - ska stadga - ska stadga Konditionalis I - skulle stadga - skulle stadga - skulle stadga - skulle stadga - skulle stadga - skulle stadga Perfekt - har stadgat - har stadgat - har stadgat - har stadgat - har stadgat - har stadgat Pluskvamperfekt - hade stadgat - hade stadgat - hade stadgat - hade stadgat - hade stadgat - hade stadgat Futurum exaktum - ska ha stadgat - ska ha stadgat - ska ha stadgat - ska ha stadgat - ska ha stadgat - ska ha stadgat Konditionalis II - skulle ha stadgat - skulle ha stadgat - skulle ha stadgat - skulle ha stadgat - skulle ha stadgat - skulle ha stadgat Imperativ - - - stadga - - - - - stadga - -