Presens particip; perfect particip; supinum - knuffande - knuffad - knuffat Presens - knuffar - knuffar - knuffar - knuffar - knuffar - knuffar Preteritum - knuffade - knuffade - knuffade - knuffade - knuffade - knuffade Futurum - ska knuffa - ska knuffa - ska knuffa - ska knuffa - ska knuffa - ska knuffa Konditionalis I - skulle knuffa - skulle knuffa - skulle knuffa - skulle knuffa - skulle knuffa - skulle knuffa Perfekt - har knuffat - har knuffat - har knuffat - har knuffat - har knuffat - har knuffat Pluskvamperfekt - hade knuffat - hade knuffat - hade knuffat - hade knuffat - hade knuffat - hade knuffat Futurum exaktum - ska ha knuffat - ska ha knuffat - ska ha knuffat - ska ha knuffat - ska ha knuffat - ska ha knuffat Konditionalis II - skulle ha knuffat - skulle ha knuffat - skulle ha knuffat - skulle ha knuffat - skulle ha knuffat - skulle ha knuffat Imperativ - - - knuffa - - - - - knuffa - -