Presens particip; perfect particip; supinum - knockande - knockad - knockat Presens - knockar - knockar - knockar - knockar - knockar - knockar Preteritum - knockade - knockade - knockade - knockade - knockade - knockade Futurum - ska knocka - ska knocka - ska knocka - ska knocka - ska knocka - ska knocka Konditionalis I - skulle knocka - skulle knocka - skulle knocka - skulle knocka - skulle knocka - skulle knocka Perfekt - har knockat - har knockat - har knockat - har knockat - har knockat - har knockat Pluskvamperfekt - hade knockat - hade knockat - hade knockat - hade knockat - hade knockat - hade knockat Futurum exaktum - ska ha knockat - ska ha knockat - ska ha knockat - ska ha knockat - ska ha knockat - ska ha knockat Konditionalis II - skulle ha knockat - skulle ha knockat - skulle ha knockat - skulle ha knockat - skulle ha knockat - skulle ha knockat Imperativ - - - knocka - - - - - knocka - -