Presens particip; perfect particip; supinum - haltande - haltad - haltat Presens - haltar - haltar - haltar - haltar - haltar - haltar Preteritum - haltade - haltade - haltade - haltade - haltade - haltade Futurum - ska halta - ska halta - ska halta - ska halta - ska halta - ska halta Konditionalis I - skulle halta - skulle halta - skulle halta - skulle halta - skulle halta - skulle halta Perfekt - har haltat - har haltat - har haltat - har haltat - har haltat - har haltat Pluskvamperfekt - hade haltat - hade haltat - hade haltat - hade haltat - hade haltat - hade haltat Futurum exaktum - ska ha haltat - ska ha haltat - ska ha haltat - ska ha haltat - ska ha haltat - ska ha haltat Konditionalis II - skulle ha haltat - skulle ha haltat - skulle ha haltat - skulle ha haltat - skulle ha haltat - skulle ha haltat Imperativ - - - halta - - - - - halta - -