Presens particip; perfect particip; supinum - gottgörande - gottgjord - gottgjort Presens - gottgör - gottgör - gottgör - gottgör - gottgör - gottgör Preteritum - gottgjorde - gottgjorde - gottgjorde - gottgjorde - gottgjorde - gottgjorde Futurum - ska gottgöra - ska gottgöra - ska gottgöra - ska gottgöra - ska gottgöra - ska gottgöra Konditionalis I - skulle gottgöra - skulle gottgöra - skulle gottgöra - skulle gottgöra - skulle gottgöra - skulle gottgöra Perfekt - har gottgjort - har gottgjort - har gottgjort - har gottgjort - har gottgjort - har gottgjort Pluskvamperfekt - hade gottgjort - hade gottgjort - hade gottgjort - hade gottgjort - hade gottgjort - hade gottgjort Futurum exaktum - ska ha gottgjort - ska ha gottgjort - ska ha gottgjort - ska ha gottgjort - ska ha gottgjort - ska ha gottgjort Konditionalis II - skulle ha gottgjort - skulle ha gottgjort - skulle ha gottgjort - skulle ha gottgjort - skulle ha gottgjort - skulle ha gottgjort Imperativ - - - gottgör - - - - - gottgör - -