Presens particip; perfect particip; supinum - anstående - anstådd - anstått Presens - anstår - anstår - anstår - anstår - anstår - anstår Preteritum - anstod - anstod - anstod - anstod - anstod - anstod Futurum - ska anstå - ska anstå - ska anstå - ska anstå - ska anstå - ska anstå Konditionalis I - skulle anstå - skulle anstå - skulle anstå - skulle anstå - skulle anstå - skulle anstå Perfekt - har anstått - har anstått - har anstått - har anstått - har anstått - har anstått Pluskvamperfekt - hade anstått - hade anstått - hade anstått - hade anstått - hade anstått - hade anstått Futurum exaktum - ska ha anstått - ska ha anstått - ska ha anstått - ska ha anstått - ska ha anstått - ska ha anstått Konditionalis II - skulle ha anstått - skulle ha anstått - skulle ha anstått - skulle ha anstått - skulle ha anstått - skulle ha anstått Imperativ - - - anstå - - - - - anstå - -