omen [v]
- bedeuten
- versprechen
- verheißen
verplichting [v]
- versprechen
- sich verpflichten

omen [v]
- indicate
- mean
- promise
- bode
verplichting [v]
- promise
- undertake [formal]

omen [v]
- indiquer
- signifier
- promettre
- augurer
verplichting [v]
- promettre
- s'engager à
- promettre de

omen [v]
- far presagire
- promettere
- preannunciare
- indicare
verplichting [v]
- promettere
- impegnarsi
- assumersi l'impegno

omen [v]
- indicar
- representar
- significar
- presagiar
- augurar
verplichting [v]
- prometer
- comprometerse a

omen [v]
- tyda på
- båda
- varsla
verplichting [v]
- lova
- garantera

omen [v]
- indicar
- significar
- prometer
verplichting [v]
- prometer
- comprometer-se

toezeggen [v]
- verzekeren
- zweren
doen verwachten [v]
- ernaar uitzien

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- belovend
- beloofd
Presens
- beloof
- belooft
- belooft
- beloven
- beloven
- beloven
Imperfect
- beloofde
- beloofde
- beloofde
- beloofden
- beloofden
- beloofden
Toekomende tijd I
- zal beloven
- zult beloven
- zal beloven
- zullen beloven
- zullen beloven
- zullen beloven
Conditionalis I
- zou beloven
- zou beloven
- zou beloven
- zouden beloven
- zouden beloven
- zouden beloven
Perfectum
- heb beloofd
- hebt beloofd
- heeft beloofd
- hebben beloofd
- hebben beloofd
- hebben beloofd
Voltooid verleden tijd
- had beloofd
- had beloofd
- had beloofd
- hadden beloofd
- hadden beloofd
- hadden beloofd
Toekomende tijd II
- zal beloofd hebben
- zult beloofd hebben
- zal beloofd hebben
- zullen beloofd hebben
- zullen beloofd hebben
- zullen beloofd hebben
Conditionalis II
- zou hebben beloofd
- zou hebben beloofd
- zou hebben beloofd
- zouden hebben beloofd
- zouden hebben beloofd
- zouden hebben beloofd
Imperatief
- -
- beloof
- -
- -
- belooft
- -