Presens particip; perfect particip; supinum - uppvägande - uppvägd - uppvägt Presens - väger upp - väger upp - väger upp - väger upp - väger upp - väger upp Preteritum - vägde upp - vägde upp - vägde upp - vägde upp - vägde upp - vägde upp Futurum - ska väga upp - ska väga upp - ska väga upp - ska väga upp - ska väga upp - ska väga upp Konditionalis I - skulle väga upp - skulle väga upp - skulle väga upp - skulle väga upp - skulle väga upp - skulle väga upp Perfekt - har vägt upp - har vägt upp - har vägt upp - har vägt upp - har vägt upp - har vägt upp Pluskvamperfekt - hade vägt upp - hade vägt upp - hade vägt upp - hade vägt upp - hade vägt upp - hade vägt upp Futurum exaktum - ska ha vägt upp - ska ha vägt upp - ska ha vägt upp - ska ha vägt upp - ska ha vägt upp - ska ha vägt upp Konditionalis II - skulle ha vägt upp - skulle ha vägt upp - skulle ha vägt upp - skulle ha vägt upp - skulle ha vägt upp - skulle ha vägt upp Imperativ - - - väg upp - - - - - väg upp - -