Presens particip; perfect particip; supinum - snattande - snattad - snattat Presens - snattar - snattar - snattar - snattar - snattar - snattar Preteritum - snattade - snattade - snattade - snattade - snattade - snattade Futurum - ska snatta - ska snatta - ska snatta - ska snatta - ska snatta - ska snatta Konditionalis I - skulle snatta - skulle snatta - skulle snatta - skulle snatta - skulle snatta - skulle snatta Perfekt - har snattat - har snattat - har snattat - har snattat - har snattat - har snattat Pluskvamperfekt - hade snattat - hade snattat - hade snattat - hade snattat - hade snattat - hade snattat Futurum exaktum - ska ha snattat - ska ha snattat - ska ha snattat - ska ha snattat - ska ha snattat - ska ha snattat Konditionalis II - skulle ha snattat - skulle ha snattat - skulle ha snattat - skulle ha snattat - skulle ha snattat - skulle ha snattat Imperativ - - - snatta - - - - - snatta - -