Presens particip; perfect particip; supinum - smattrande - smattrad - smattrat Presens - smattrar - smattrar - smattrar - smattrar - smattrar - smattrar Preteritum - smattrade - smattrade - smattrade - smattrade - smattrade - smattrade Futurum - ska smattra - ska smattra - ska smattra - ska smattra - ska smattra - ska smattra Konditionalis I - skulle smattra - skulle smattra - skulle smattra - skulle smattra - skulle smattra - skulle smattra Perfekt - har smattrat - har smattrat - har smattrat - har smattrat - har smattrat - har smattrat Pluskvamperfekt - hade smattrat - hade smattrat - hade smattrat - hade smattrat - hade smattrat - hade smattrat Futurum exaktum - ska ha smattrat - ska ha smattrat - ska ha smattrat - ska ha smattrat - ska ha smattrat - ska ha smattrat Konditionalis II - skulle ha smattrat - skulle ha smattrat - skulle ha smattrat - skulle ha smattrat - skulle ha smattrat - skulle ha smattrat Imperativ - - - smattra - - - - - smattra - -