Presens particip; perfect particip; supinum - narrande - narrad - narrat Presens - narrar - narrar - narrar - narrar - narrar - narrar Preteritum - narrade - narrade - narrade - narrade - narrade - narrade Futurum - ska narra - ska narra - ska narra - ska narra - ska narra - ska narra Konditionalis I - skulle narra - skulle narra - skulle narra - skulle narra - skulle narra - skulle narra Perfekt - har narrat - har narrat - har narrat - har narrat - har narrat - har narrat Pluskvamperfekt - hade narrat - hade narrat - hade narrat - hade narrat - hade narrat - hade narrat Futurum exaktum - ska ha narrat - ska ha narrat - ska ha narrat - ska ha narrat - ska ha narrat - ska ha narrat Konditionalis II - skulle ha narrat - skulle ha narrat - skulle ha narrat - skulle ha narrat - skulle ha narrat - skulle ha narrat Imperativ - - - narra - - - - - narra - -