Presens particip; perfect particip; supinum - klargörande - klargjord - klargjort Presens - gör klar - gör klar - gör klar - gör klar - gör klar - gör klar Preteritum - gjorde klar - gjorde klar - gjorde klar - gjorde klar - gjorde klar - gjorde klar Futurum - ska göra klar - ska göra klar - ska göra klar - ska göra klar - ska göra klar - ska göra klar Konditionalis I - skulle göra klar - skulle göra klar - skulle göra klar - skulle göra klar - skulle göra klar - skulle göra klar Perfekt - har gjort klar - har gjort klar - har gjort klar - har gjort klar - har gjort klar - har gjort klar Pluskvamperfekt - hade gjort klar - hade gjort klar - hade gjort klar - hade gjort klar - hade gjort klar - hade gjort klar Futurum exaktum - ska ha gjort klar - ska ha gjort klar - ska ha gjort klar - ska ha gjort klar - ska ha gjort klar - ska ha gjort klar Konditionalis II - skulle ha gjort klar - skulle ha gjort klar - skulle ha gjort klar - skulle ha gjort klar - skulle ha gjort klar - skulle ha gjort klar Imperativ - - - gör klar - - - - - gör klar - -