Presens particip; perfect particip; supinum - invigande - invigd - invigt Presens - inviger - inviger - inviger - inviger - inviger - inviger Preteritum - invigde - invigde - invigde - invigde - invigde - invigde Futurum - ska inviga - ska inviga - ska inviga - ska inviga - ska inviga - ska inviga Konditionalis I - skulle inviga - skulle inviga - skulle inviga - skulle inviga - skulle inviga - skulle inviga Perfekt - har invigt - har invigt - har invigt - har invigt - har invigt - har invigt Pluskvamperfekt - hade invigt - hade invigt - hade invigt - hade invigt - hade invigt - hade invigt Futurum exaktum - ska ha invigt - ska ha invigt - ska ha invigt - ska ha invigt - ska ha invigt - ska ha invigt Konditionalis II - skulle ha invigt - skulle ha invigt - skulle ha invigt - skulle ha invigt - skulle ha invigt - skulle ha invigt Imperativ - - - invig - - - - - invig - -