Presens particip; perfect particip; supinum - avslående - avslagen - avslagit Presens - slår av - slår av - slår av - slår av - slår av - slår av Preteritum - slog av - slog av - slog av - slog av - slog av - slog av Futurum - ska slå av - ska slå av - ska slå av - ska slå av - ska slå av - ska slå av Konditionalis I - skulle slå av - skulle slå av - skulle slå av - skulle slå av - skulle slå av - skulle slå av Perfekt - har slagit av - har slagit av - har slagit av - har slagit av - har slagit av - har slagit av Pluskvamperfekt - hade slagit av - hade slagit av - hade slagit av - hade slagit av - hade slagit av - hade slagit av Futurum exaktum - ska ha slagit av - ska ha slagit av - ska ha slagit av - ska ha slagit av - ska ha slagit av - ska ha slagit av Konditionalis II - skulle ha slagit av - skulle ha slagit av - skulle ha slagit av - skulle ha slagit av - skulle ha slagit av - skulle ha slagit av Imperativ - - - slå av - - - - - slå av - -