straf [v]
- verprügeln
- versohlen
- vermöbeln
- Prügel geben
- durchprügeln
- verdreschen
afranselen [v]
- schlagen
- prügeln

straf [v]
- beat up
- wallop
- give a drubbing
- knock around
- bash around
afranselen [v]
- drub
- thrash
- beat
- cudgel

straf [v]
- frapper à grands coups
- battre comme plâtre
- administrer une volée
- tabasser [informal]
- flanquer une raclée [informal]
afranselen [v]
- battre
- rosser

straf [v]
- picchiare
- malmenare
- battere
- riempire di botte [informal]
- prendere a legnate
- dare una ripassata
- ridurre a mal partito
afranselen [v]
- battere
- bastonare
- picchiare

straf [v]
- pegar
- dar una paliza
- zurrar
- cascar
- tundear
- apalear
- dar un mamporro
afranselen [v]
- apalear
- tundir
- zurrar
- vapulear

straf [v]
- klå upp
- ge stryk
afranselen [v]
- piska
- prygla
- slå

straf [v]
- espancar
- bater
- surrar
afranselen [v]
- surrar
- espancar
- sovar
- cobrir de pancadas

afdrogen [v]
- afranselen
- bont en blauw slaan
- in elkaar slaan
aftakelen [v]
- onttakelen

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- aftuigend
- afgetuigd
Presens
- tuig af
- tuigt af
- tuigt af
- tuigen af
- tuigen af
- tuigen af
Imperfect
- tuigde af
- tuigde af
- tuigde af
- tuigden af
- tuigden af
- tuigden af
Toekomende tijd I
- zal aftuigen
- zult aftuigen
- zal aftuigen
- zullen aftuigen
- zullen aftuigen
- zullen aftuigen
Conditionalis I
- zou aftuigen
- zou aftuigen
- zou aftuigen
- zouden aftuigen
- zouden aftuigen
- zouden aftuigen
Perfectum
- heb afgetuigd
- hebt afgetuigd
- heeft afgetuigd
- hebben afgetuigd
- hebben afgetuigd
- hebben afgetuigd
Voltooid verleden tijd
- had afgetuigd
- had afgetuigd
- had afgetuigd
- hadden afgetuigd
- hadden afgetuigd
- hadden afgetuigd
Toekomende tijd II
- zal afgetuigd hebben
- zult afgetuigd hebben
- zal afgetuigd hebben
- zullen afgetuigd hebben
- zullen afgetuigd hebben
- zullen afgetuigd hebben
Conditionalis II
- zou hebben afgetuigd
- zou hebben afgetuigd
- zou hebben afgetuigd
- zouden hebben afgetuigd
- zouden hebben afgetuigd
- zouden hebben afgetuigd
Imperatief
- -
- tuig af
- -
- -
- tuigt af
- -